WALNY TEATR – Hamlet wg Williama Szekspira

adaptacja, reżyseria, scenografia, wykonanie: Adam Walny
adaptacja – inspirowane tłum. Stanisława Barańczaka
muzyka: Lars Kunde
używane techniki lalkarskie – marionetki podwodne oraz lalki bunraku
premiera: 09.10.2010r. Kwidzyn 

Walny – Teatr powstał w 1999 r. z inicjatywy Adama Walnego, absolwenta wydziału reżyserii teatru lalek Akademii Teatralnej w Warszawie. Teatr w swych pracach penetruje różne tradycje teatru lalki, maski i przedmiotu w warunkach studyjnych, estradowych i ulicznych. Używa lalki również poza sceną: w edukacji, terapii i sztuce performance.

Hamlet – nawiedzony zrządzeniem losu przez Ducha Ojca – przypadkowo wtajemniczony w Inną Rzeczy Wistość – dotknięty Palcem Boga – naznaczony odpowiedzialnością doświadczenia transcendencji a zarazem bezradny wobec własnej niedoskonałości próbuje odnaleźć siebie przy pomocy gry w obłęd i gry w ogóle. Hamlet to postać w nieustającej relacji z Duchem Ojca. Relację obrazuje animacja. Dramat, który przeżywa to dotkliwa nieprzystawalność świata Ducha i Materii. Co robią tu inne postaci? Poloniusz, Król, Królowa i inni. Jaka jest ich funkcja? Reprezentują świat materii izolowanej od Ducha ( to świat podwodny), ale od niego zależny. Tragedia Hamleta pociąga za sobą tragedię innych postaci dramatu, mimo że postaci te istnieją w separacji. Hamlet w drodze do Ducha Ojca uwalnia żądze, lęki, obawy pozostałych postaci. Hamlet egzystuje jedną nogą w świecie Ducha a duch to oddech – Hamlet jako jedyny nie jest zanurzony w wodzie. Ogranicza go tylko puste akwarium.